5 juli 2015
14e zondag door het jaar – B
Zoals u weet zijn er vier evangeliën: Matteus, Marcus, Lucas en Johannes.
Het zijn vier geloofsgetuigenissen over Jezus die voor bepaalde groepen mensen geschreven zijn. Ook al gaan ze alle vier over Jezus, toch verschillen ze veel van elkaar en spreken elkaar ook soms tegen. Of: ze vertellen eenzelfde verhaal anders.
Nu staat het evangelie van Markus het dichts bij de gebeurtenissen rond Jezus.
Er is nog niet zoveel tijd geweest om na te denken over de bijzondere persoon die Jezus was. Dus ook niet om dat bijzondere uit te drukken.
Voor Markus is Jezus een rondtrekkende prediker, een genezer van boze geesten en kwalen. Voor Mattëus is Jezus een leraar, de nieuwe Mozes. Voor Lucas is Jezus de man in wie Gods barmhartigheid zichtbaar wordt. Voor Johannes is Jezus de Zoon van de Vader. Johannes heeft het langst kunnen nadenken over wie Jezus voor hem was. Hij laat de apostel Thomas de eerste geloofsbelijdenis zeggen: Mijn Heer en mijn God.
Omdat Markus het dichtst bij de gebeurtenissen van Jezus staat, vertelt zijn verhaal dan ook heel gewone dingen. Helemaal niet verheven of hemels. Rondtrekkende rabbi’s waren er wel meer en Jezus was heus niet de enige genezer.
Dat Jezus in de synagoge het woord neemt is ook helemaal niet vreemd. Iedere man die bewezen heeft dat hij in de boekrol kan lezen mag zeggen wat hij ervan vindt.
Als het onderricht goed is dan zij de mensen best bereid te luisteren.
Blijkbaar is Jezus een goed predikant want ze luisteren…en al luisterende beginnen ze te schuifelen met hun stoelen…. ze raken verbaasd….. ze worden geïrriteerd … ze voelen zich uitgedaagd …. ze voelen zich beschuldigd …. wat hij zegt klinkt allemaal mooi en goed…… als je zijn boodschap ècht hoort, dan moet je hier en nu een ander mens worden! Die wijsheid is Hem geschonken. Maar waar heeft Hij die vandaan? Van God soms? Maar hij is toch onze vroegere timmerman…..
zijn hele familie woont hier in de stad… we kennen ze stuk voor stuk, we kennen zij moeder Maria. Welk recht en welke bevoegdheid heeft hij om ons op te roepen tot een andere levensstijl! Hij praat als een profeet en hij timmert mooi aan de weg, maar hij is toch maar gewoon de timmerman. ( Tussen haakjes: Mattëus zegt: de zoon van de timmerman) .
De bozige toehoorders slaan de spijker op zijn kop. De timmerman praat als een profeet. Teleurgesteld en bedroefd constateert Jezus: een profeet wordt overal geëerd , behalve in zijn eigen vaderstad. Hij staat verwonderd over hun ongeloof.
Hij begrijpt hun wantrouwen niet. Hij lijdt er onder dat zijn goede boodschap niet overkomt. Het doet Hem pijn zo afgewezen te worden. Markus tekent Jezus in zijn menselijke teleurstelling.
Maar ook zegt hij dat Jezus een profeet is die namens God spreekt. Hij heeft geen eigen verhaal, maar spreekt een woord van God tot mensen gericht. Een woord dat inbreuk maakt op ons gewone bestaan. Hij spreekt een woord dat oproept tot verandering, bekering, tot je leven een nieuwe oriëntatie geven.
Hij biedt ook iets aan: het Rijk van God waarin plek is voor zieken en bezetenen, voor melaatsen en onreinen, voor tollenaars en zondaars. Het Rijk van God als verzamelplaats voor alle mensen aan de rand van de samenleving. Als je hoort dat God met jou een nieuw begin wil maken, open je dan je hart ….of stop je je ogen en oren dicht?
Denkt u eens in: als wij op die gewone sabbat in de synagoge hadden gezeten en naar Jezus geluisterd hadden, wat dan ….. ? Zouden wij ons dan ook niet geërgerd hebben dat de timmerman Gods Woord verkondigt? Hadden wij dan wèl zo naar Jezus geluisterd dat wij nieuwe wegen zouden gaan? Zijn wij wezenlijk andere mensen dan de toehoorders in Nazareth?
Het is misschien het ergerniswekkende van het christelijk geloof dat het zo eenvoudig is dat een timmerman je dat kan vertellen. Zijn profetisch woord is belangrijker dan alle theologieboeken, pauselijke encyclieken, bisschoppelijke vermaningen of pastorale woordjes in een parochieblad.
Zijn profetisch woord zegt: het Rijk Gods is nabij, waar de ene mens naar de ander omziet, waar de mensen elkaar respecteren en elkaar eerbiedig in hun waarde laten. Het rijk Gods is daar waar de mensen in elkaar het beste naar boven roepen en misstappen vergeven. Het Rijk Gods is daar waar de ene mens de ander dient en het goede gunt. Het Rijk Gods is daar waar rechtvaardigheid en barmhartigheid elkaar ontmoeten, waar liefde en waarachtigheid elkaar kussen. Het Rijk Gods is zo menselijk gewoon en eenvoudig; het is Gods zichtbare goedheid iedere mens.
Voor wie er aan begint is het Rijk Gods aanwezig. De vraag is: begint u ermee?
Of denkt u: die timmerman, die kan me nog meer vertellen? Hij is toch een gewone jongen uit Nazareth. Hij moet niet denken dat Hij Onze Lieve Heer is.
Want stel je voor als Hij het wel is: dan moet ik toch een ander mens worden!
Nazareth en Amstelveen liggen niet ver van elkaar. Amen
Tom Buitendijk OCarm.